Het paleis van Super Caesar is een van die rare vroege SNES-casino-sims waar je rond een pixelateerde Vegas-stijl vloer dwaalt, munten in slots laat vallen of je geluk uitprobeert bij Blackjack. Er zijn in totaal negen spellen - roulette, craps, de gebruikelijke verdachten - maar de echte charme (als je het zo kunt noemen) is hoe stijf de NPC's zijn. Ze zeggen steeds weer dezelfde drie lijnen, alsof ze vastzitten in een lus.

In het begin dacht ik dat de hubwereld leuk zou zijn om te verkennen, maar het zijn eigenlijk slechts een paar schermen met enkele neppalmbomen. De games zelf zijn prima, denk ik, als je van digitale versies van dingen houdt die je in een casino zou vinden. Verwacht gewoon niet veel diepte dan het drukken op een om te wedden en hopen dat de RNG -goden naar je glimlachen. Het is het soort spel dat je 10 minuten opstart wanneer je je verveelt, vergeet het dan.