Super Battleship op SNES is eigenlijk het bordspel dat je je herinnert, maar met veel meer explosies en dramatische camerabezoom wanneer je een hit landt. Je begint met het plaatsen van je vloot - carriers, torpedojagers, de hele deal - en dan zijn het alleen jij en de AI om de beurt schoten naar elkaars roosters. De spanning als je een vierkant bent weg van het zinken van hun slagschip? Brutaal.

Wat cool is, is hoe de SNES-versie kleine details toevoegt, zoals de manier waarop het scherm schudt wanneer een schip naar beneden gaat, of de verrassend intense muziek die begint tijdens duels in de late game. De AI is ook geen pushover - het zal je flankeren als je te voorspelbaar wordt. Ik verloor een paar wedstrijden voordat ik me realiseerde dat ik moest stoppen met het clusteren van mijn schepen in de hoek als een amateur.

Het is eenvoudig, maar dat is de charme. Je zult van de langzame verbranding houden of wensen dat er meer aan de hand was. Hoe dan ook, het kijken naar de cruiser van je tegenstander wordt nooit oud.