Super Baseball Simulator 1 op SNES is een van die rare, charmante sportspellen die niet zouden moeten werken maar dat helemaal wel. Ja, het heeft je standaard honkbalmechanica - pitching, batting, stelende honken stelen - maar dan gooit het deze belachelijke speciale bewegingen in die rechtstreeks uit een anime aanvoelen. Pitchers kunnen vlammende fastballs slingeren, slagers roepen bliksemschommelingen op, en plotseling speel je niet alleen honkbal, je zit in een overdreven confrontatie.

De eerste keer dat ik speelde, koos ik het standaardteam en werd absoluut verwoest door de curveball van de AI die zich opsplitst in drie mid-air. Kostte me een paar innings om te beseffen dat je die onzin kunt tegengaan met je eigen power-ups. De Pixel Art heeft die klassieke SNES -sfeer - brandende kleuren, dikke sprites - en de crack van de vleermuis klinkt nog steeds tevreden tientallen jaren later.

Het is niet de diepste honkbalsim die er is, maar de pure chaos van die speciale bewegingen maken elke game onvoorspelbaar. Verwacht geen realisme wanneer je shortstop kan teleporteren om vliegballen te vangen.