Oké, dus dit is een van die gelicentieerde SNES -games die eigenlijk iets interessants met de film probeert te doen - in het kader van de NES -versie waar je gewoon taarten naar mensen gooit. Je speelt uiteraard als Marty, en ja, je krijgt het hoverboard (die zo goed als je in 16-bits vorm zou verwachten).

Het eerste wat je opmerkt? De muziek. Het heeft dat klassieke SNES Synth-geluid, met stukjes van de Back to the Future Theme die binnensluipt. Graphics zijn helder en cartoonachtig-Biff ziet eruit alsof hij permanent middentrum is. Gameplay is een mix van platformen en rare minigames, zoals het vermijden van pestkoppen in 2015 of het opnieuw bedraden van circuits in de boerderij van Old Man Peabody. Een deel ervan is janky, maar op die manier waar je lacht in plaats van woede-quit.

Pro -tip: de hoverboard -sectie is veel moeilijker dan het zou moeten zijn. Je zult wegvagen. Veel. Maar als je die sprong eindelijk over de kloof spijkert? Het voelt alsof je de Libiërs helemaal opnieuw overtreedt.

Eerlijk gezegd is het een solide tijd als je van de film houdt of gewoon rare platformers uit de jaren 90 die veel te hard probeerden om 'filmisch' te zijn.