Sunset Riders on the Genesis is Pure Arcade Cowboy Chaos-je kiest een van de vier premiejagers (ik ga altijd voor de man in het rood, geen idee waarom) en schiet je een weg door saloons, canyons en train daken terwijl je dakdaken ontwijkt terwijl ze kogels ontwijken als een soort rootin'-tootin 'ninja. De sprites zijn enorm, de muziek heeft die twangy spaghetti westerse sfeer, en vijanden exploderen letterlijk in munten wanneer je ze neerschiet. Klassieke Konami -onzin op de beste manier.

Sommige niveaus duiken je achter vaten of springen je op paarden middengist en de bazen? Oh man. Een is een dikke man die in zijn ondergoed over de vloer glijdt nadat je hem hebt verslagen. Het is belachelijk, het is moeilijk als nagels, en ik kan het laatste podium nog steeds niet verslaan zonder vals te spelen. Als je een buddy hebt voor coöperatie, is het nog beter-probeer gewoon elkaar niet per ongeluk neer te schieten als het hectisch wordt.

Dit is het soort spel waar je op het scherm zweert en dan onmiddellijk doorgaan, doorgaan omdat je moet zien welke absurde confrontatie hierna gebeurt. Houdt nog steeds stand.