Weet je nog dat sportspellen geen hyperrealistische graphics nodig hadden om leuk te zijn? Zomeruitdaging op het Genesis is pure energie uit de jaren 90 - je kiest een atleet, puree knoppen om te sprinten, en op de een of andere manier eindigen met een janky maar bevredigend ritme in het zwemevenement. Het fietsgedeelte voelt alsof je meer vecht tegen de controller dan op de baan, maar op een raar charmante manier.

Het heeft die klassieke "slechts één meer try" -feer, vooral als je het podium nauwelijks mist in het 100m -dashboard. De pixelateerde drukte en de blikken overwinningsfanfare zijn nostalgie -overbelasting. Niet liegen, sommige gebeurtenissen verouderen beter dan anderen (kijkend naar jou, boogschieten), maar het is moeilijk om niet te grijnzen als je kerel over een hindernis in SLO-MO struikelt.

Als je een Genesis hebt dat stof verzamelt, is deze de moeite waard om de cartridge voor te blazen.