Strider op NES is een van die spellen die er veel cooler uitziet dan het eigenlijk is - althans op het eerste gezicht. Je speelt als Hiryu, deze cyber-Ninja-kerel met een belachelijk gloeiend zwaard, snijdt door vijanden in een futuristische dystopie. Het eerste niveau gooit je recht in de actie, springt tussen platforms en het verminderen van robots alsof ze van papier zijn gemaakt.

Maar hier is het ding: de bedieningselementen voelen een beetje stijf aan en sommige sprongen zijn gewoon oneerlijk. Je zult waarschijnlijk een paar keer sterven voordat je de timing uitzoeken. De muziek slaat echter-die synth-zware soundtrack houdt nog steeds stand. En als je eenmaal de rare hitboxen onder de knie hebt, is er iets bevredigend aan het beheersen van de chaos.

Het is niet het soepelste NES -spel dat er is, maar als je van retro -actie houdt met een kant van frustratie, heeft het zijn momenten.