Stargate on the Genesis is een van die rare, nogal janky sci-fi actiegames die op de een of andere manier bij je blijven. Je begint met het stralen van deze buitenaardse gangen en ontwijkt rare geometrische vijanden die het gevoel hebben dat ze rechtstreeks uit een arcade uit de jaren 80 zijn - wat ze waarschijnlijk eerlijk zijn. De bedieningselementen duren even om te wennen, maar als je dat eenmaal doet, is er iets bevredigend aan de manier waarop je foto's van muren ricochet ricochet.

Het heeft ook die klassieke Sega -moeilijkheid - in het begin verwaarloosd om veel te sterven. De puzzels zijn eenvoudig, maar gewoon cryptisch genoeg om je te laten pauzeren, en het hele ding heeft deze griezelige, low-fi synth-soundtrack die de hele ervaring op de een of andere manier groter voelt dan het is. Ik ga niet liegen, sommige van de niveauontwerpen zijn ronduit gemeen, maar het verslaan van ze voelt als een echte prestatie.

Als je van retro -games houdt die je hand niet vasthouden, is dit een reis die het waard is om te maken. Gooi je controller gewoon niet als de teleporters met je beginnen te knoeien.