Star Voyager op NES is een van die vroege ruimteschieters die in het begin een beetje janky aanvoelen - je schip drijft alsof het op ijs is, en vijanden komen vanuit alle hoeken op je af. Maar als je het eenmaal onder de knie hebt, is er iets vreemds dat door asteroïdenvelden weven terwijl je buitenaards is gescheept met dat Tinny Nes Laser Sound.

Besturingselementen duren een seconde om zich aan te passen (Z en X voor het schieten, pijlen voor beweging), maar na een paar crasht in ruimteafval, begin je die strakke bochten te spijkeren. De Starfield -achtergrond geeft het die klassieke arcade -sfeer, zelfs als de afbeeldingen ongeveer zo eenvoudig zijn als het wordt. Ik ga niet liegen, het is moeilijk - een hit en je bent klaar - maar dat maakt het opruimen van een scherm van vijanden veel meer de moeite waard.

Als je van retro -games houdt die je hand niet vasthouden, is dit een nette kleine tijdcapsule uit 1986.