Oké, dus Star Trek: Deep Space 9 op het Genesis is ... een ervaring. Je begint aangesloten op het station, en meteen nagaan de Pixel Art Nails die Trek -sfeer van de jaren 90 - Bajoran -schepen, Cardassian Architecture, al die jazz. De eerste missie gooit je in een rare mix van point-and-click diplomatie en onhandige ruimtegevechten. Zoals, het ene moment onderhandelt je met Quark over wat gestolen technologie, de volgende keer dat je worstelt met de bedieningselementen van de Defiant terwijl Klingon -disruptors je schilden verlichten.

Het is janky op die klassieke Genesis-manier-Photon-torpedo's hebben zin om natte noedels te gooien totdat je de timing naar beneden krijgt-maar er is iets charmants over hoe het avontuur en arcade-y hondengevechten stampt. En ja, de stemclips zijn hilarisch gecomprimeerd. "We moeten het wormgat beschermen" klinkt als iemand die door een blikje schreeuwt, maar het is vreemd vertederend.

Ik ga niet liegen, het is leuker als je al een DS9 -fan bent. Dax's Sprite spotten of die blikkende weergave van het thema horen? Pure nostalgie. Verwacht gewoon geen gepolijst meesterwerk - dit is een piek 'gelicentieerde game chaos'.