Spirituele oorlogvoering is een van die rare, fascinerende Genesis -spellen die voelt alsof iemand Zelda heeft genomen en het via een zondagsschoolfilter heeft geleid. Je speelt als "christelijk" (subtiel, toch?), Dwalent rond om demonen met fruit van de geest rond te slaan terwijl hij probeert NPC's te bekeren. Het hele ding is vreemd charmant in zijn onhandigheid - alsof je je realiseert dat je hoofdwapen letterlijk het 'pantser van God' is.

Combat's onhandige maar raar bevredigend als je er eenmaal aan went, en de kerkers hebben die klassieke top-down puzzel-sfeer. Sommige van de vijandelijke ontwerpen zijn onbedoeld hilarisch - niets zegt "spirituele strijd" zoals vechten tegen een gigantische zwevende oogbol genaamd Lust. Het is janky, preachy en zeker niet voor iedereen, maar er is iets vreemds overtuigend aan zijn bizarre mashup van geloof en fantasie.

Eerlijk gezegd is het de moeite waard om te spelen alleen om te zien hoe ze bijbelverzen veranderden in een functionele RPG -monteur.