Man, Sonic 2 over het Genesis is nog steeds een van die spellen die gewoon goed aanvoelt . Je schiet op volle snelheid door lussen, grijpt ringen alsof ze uit de mode raken, en op de een of andere manier is staarten zowel nuttig als vervelend als hij in de slechtste tijden in vijanden vliegt. De niveaus zijn groter dan de eerste game - chemische plantenzone's die perfecte mix van gladde platformen en "oh onzin" momenten waarop je naar spikes glijdt. En die soundtrack? Iconisch. De eerste keer dat je een checkpoint raakte en die kleine jingle hoort, is het pure nostalgie.

Het is niet allemaal perfect-sommige van die speciale fase halfpipes verprutst me nog steeds-maar dat hoort bij de charme. Je zult waarschijnlijk een of twee leven verliezen om de spin -dashboard timing uit te zoeken, maar zodra deze klikt, ben je niet te stoppen. Houdt nog steeds veel beter op dan het recht heeft.