Dostum, Genesis'teki Sonic 2 hala doğru hissettiren oyunlardan biri. Döngüleri tam hızda patlatıyorsunuz, şık bir şekilde çıkıyormuş gibi halkaları yakalıyorsunuz ve bir şekilde kuyruklar, en kötü zamanlarda düşmanlara uçtuğunda hem yararlı hem de can sıkıcı. Seviyeler ilk oyundan daha büyüktür - sivri platformlama ve “oh bok” anlarının mükemmel bir karışımı, sivri uçlara doğru kayarken. Ve bu film müziği? İkonik. Bir kontrol noktasına ilk kez vurup o küçük jingle duyduğunuzda, saf nostalji.

Hepsi mükemmel değil-bu özel sahne yarım iplerinden bazıları hala beni bozuyor-ama bu cazibenin bir parçası. Muhtemelen bir ya da iki hayat kaybedersiniz, spin çizgi zamanlamasını bulursunuz, ancak tıkladıktan sonra durdurulamazsınız. Hala herhangi bir hakkından daha iyi duruyor.