Oké, dus dit is een van die rare, obscure Doraemon -games voor de Sega Genesis - zeker niet de meest gepolijste titel, maar het heeft die rare retro -charme. Je speelt als Nobita (of Doraemon, afhankelijk van de modus) die door deze side-scrolling droomwerelden loopt, vijanden ontwijken en munten grijpen. De bedieningselementen zijn een beetje stijf en het platform kan janky zijn, maar er is iets vreemds bevredigend aan de manier waarop alles beweegt.

Je hebt deze zeven dieven die je achtervolgen, en eerlijk gezegd, ze zijn irritanter dan bedreigend. De muziek heeft dat klassieke Genesis -geluid - Chiptune met een beetje grit - en de niveaus zijn kort genoeg dat je niet te gefrustreerd raakt als je sterft. Geen meesterwerk, maar als je van rare gelicentieerde games uit de jaren 90 houdt, is het een leuke kleine nieuwsgierigheid.