Oké, dus Sonic Eraser is een van die rare kleine Sega-eigenaardigheden-alleen Japan, alleen digitale en eerlijk gezegd, niet wat je van een sonische game zou verwachten. In plaats van lussen te laten lopen en ringen te verzamelen, staart je naar een raster van gekleurde blokken, in een poging ze te wissen in deze vreemd verslavende puzzelmodus. Het heeft die klassieke Sega -sfeer uit de jaren 90, maar met veel meer hersenwerk dan snelheid.

De eerste keer dat ik het opstartte, dacht ik dat het een halfbakken Tetris-kloon zou zijn, maar nee-het heeft zijn eigen ding aan de hand. Je matchen kleuren, wissen combo's en ja, Sonic is daar ... soort van. Gewoon rondhangen op de achtergrond als: "Hé, weet je nog?" Rare keuze voor een mascotte, maar hey, in ieder geval is de muziek pakkend.

Absoluut meer een nieuwsgierigheid dan een must-play, maar als je van obscure Genesis-titels houdt, is het een nette kleine tijdwaster.