Oké, dus voetbalkid op SNES is eigenlijk wat er gebeurt als Sonic en Mario een rare neef met sportthema hadden. Je bent deze kleine kerel in een gestreepte trui die rond de niveaus stuitert en voetballen schopt bij vijanden - wat eenvoudig klinkt, maar de natuurkunde maakt het eigenlijk een beetje bevredigend als je een lange opname vastlegt. Het hele ding begon als een geschrapt idee voor een Mad Professor Mariarti -vervolg, dat de enigszins ongebruikelijke sfeer verklaart.

Het heeft die vroege platformer -energie uit de jaren 90 - brandende kleuren, zwevende sprongen en een paar frustrerende momenten waarop je zweert dat de bal die vijand had moeten raken. Later werd hetzelfde concept gerecycled in het magische voetbal van Marko , maar deze versie voelt een beetje strakker aan, zelfs als het nooit opblies zoals Nintendo of Sega's mascottes. Absoluut een van die "Wacht, waarom was dit niet populairder?" games.