Slaughter Sport is een van die rare, janky Genesis Fighters die op de een of andere manier bij je blijft. De sprites zijn dik, de bedieningselementen zijn even wennen en de AI zal je absoluut verwoesten als je knoopt. Maar er is iets vreemds bevredigend aan de manier waarop de ledematen van je jager duiken als je een hit landt.

Je kiest uit deze bizarre personages-sommige lijken op afgewezen prototypes van de straatjagers, anderen zoals ze binnenkwamen uit een barbaarse film-en dan zijn het gewoon jij, een twijfelachtige botsingsdetectie en veel trial-and-error combo's. De muziek heeft die klassieke synth-grime uit de jaren 90, en de omroeper klinkt alsof hij door een blikje schreeuwt. Het is niet gepolijst, maar het heeft persoonlijkheid.

Eerlijk gezegd is de helft van het plezier om te lachen hoe belachelijk sommige animaties zijn. Wacht maar tot je de manier ziet dat vechters Ragdoll wanneer Ko'd. Het is een puinhoop, maar het is nu jouw puinhoop.