Dezelfde! Dezelfde! Dezelfde! Is een van die Sega Genesis -puzzels die er eerst eenvoudig uitziet - gewoon overeenkomen met de gekleurde blokken, toch? - maar dan proberen je plotseling kogels te zweten om het bord te verwijderen voordat het vol is. De muziek heeft die klassieke synth -charme uit de jaren 90 en de pixelkunst is op de beste manier helder en dik.

In het begin dacht ik dat het gewoon weer een Tetris -kloon was, maar er is iets vreemds bevredigend aan de manier waarop de blokken knallen als je ze matcht. En de snelheid loopt snel op - voordat lang, je frantisch scant op wedstrijden terwijl het scherm dichter bij de game randt. Het is het soort spel waarbij je de tijd uit het oog verliest en plotseling beseft dat je een uur achter elkaar hebt gespeeld.

Als je van retro puzzelspellen houdt, is dit een solide keuze - de schuld niet als je gekleurde blokken in je slaap begint te zien.