Runark is een van die Genesis -games die er in eerste instantie eenvoudig uitziet - alleen een kleine kerel die door kleurrijke pixelwerelden loopt en springt - maar man, het wordt intens snel. De bedieningselementen voelen strak aan, wat goed is omdat je precisie nodig hebt wanneer het scherm begint te vullen met vijanden en die rare zwevende platforms die verdwijnen als je aarzelt.

Ik vind het geweldig hoe de muziek begint met die klassieke chiptune -energie, alsof het je aanmoedigt terwijl je wanhopig probeert niet voor de tiende keer in een put te vallen. En de niveaus? Ze beginnen schattig, dan ontwijk je plotseling vuurballen en timing springt over spikes als een soort pixel acrobat.

Het heeft die perfecte mix van "nog maar één try" -frustratie en tevredenheid wanneer je eindelijk een lastig gedeelte nagelt. Als u van retro -platformers houdt die niet uw hand vasthouden, is dit een solide keuze.