Runark, ilk başta basit görünen Genesis oyunlarından biridir - sadece küçük bir ahbap koşup renkli piksel dünyalarında atlar - ama adamım, hızlı bir şekilde yoğunlaşır. Kontroller sıkı hissediyor, bu iyi çünkü ekran düşmanlarla ve tereddüt ederseniz kaybolan garip yüzen platformlarla doldurmaya başladığında hassasiyete ihtiyacınız olacak.

Müziğin o klasik chiptune enerjisiyle nasıl başladığını seviyorum, sanki onuncu kez bir çukura düşmemeye çalışırken sizi tezahürat ediyor gibi. Ve seviyeler? Sevimli başlarlar, sonra aniden ateş toplarından kaçarsınız ve bir tür piksel akrobat gibi sivri uçların üzerinden zamanlama atlarsınız.

Sonunda zor bir bölümü çivilediğinizde “sadece bir tane daha deneme” hayal kırıklığı ve memnuniyetinin mükemmel bir karışımı var. Elinizi tutmayan retro platformculara giriyorsanız, bu sağlam bir seçimdir.