Oké, dus Revolution X op SNES is eigenlijk wat er gebeurt als iemand een Aerosmith -concert, een lichte pistoolschieter en een dystopische toekomst nam en ze vervolgens allemaal in een blender gooide. Je begint met het stralen van goons tijdens een concert (omdat je dat natuurlijk wel doet), die achter speakers ontwijkt terwijl de stem van Steven Tyler tegen je schreeuwt vanaf de achtergrond. Het hele ding voelt als een droom van koorts, maar op de beste manier.

De bedieningselementen duren even om eraan te wennen-u richt zich met de D-Pad in plaats van een lichtpistool tenzij u een van die zeldzame SNES-randapparatuur hebt. Maar zodra het klikt, maait u gewoon golven van vijanden terwijl u "de rijke" op de achtergrond "eet". Het is cheesy, overdreven en echt een beetje geweldig voor hoe belachelijk het is.

Eerlijke waarschuwing: de moeilijkheid gaat hard na de eerste paar niveaus, en een deel van de hitdetectie voelt een beetje af. Maar als je van rare arcade -havens uit de jaren 90 houdt of gewoon Aerosmith wilt zien vechten tegen een dystopisch regime, is dit een reis. Verwacht geen diepe verhalen vertellen - het draait allemaal om de explosies en gitaarriffs.