Puggsy is een van die rare kleine Genesis -games die bij je blijven - deeltplatformer, deels puzzel van de fysica en alle charme. Je speelt als deze mollige kleine alien die op aarde crasht, en plotseling stapel je kratten, gooi je bommen en uitzoeken hoe je willekeurige objecten kunt gebruiken om elk niveau door te komen. De eerste keer dat ik speelde, bracht ik veel te lang door met het proberen een sprong te maken voordat ik besefte dat ik gewoon een doos kon slepen om verder te klimmen.

Wat het speciaal maakt, is hoe interactief alles voelt. Je kunt bijna alles ophalen, en de helft van het plezier is experimenteren - alsof je je realiseert dat je een ballon kunt gebruiken om over gaten te zweven of dat sommige objecten net genoeg wegen om schakelaars te activeren. De kunst heeft die vroege sega -sfeer uit de jaren 90, alle heldere kleuren en squishy animaties, en de muziek maakt op de een of andere manier zelfs de meest frustrerende puzzels vrolijk aan. Het is het soort spel waar je voor de tiende keer een sprong zult falen en nog steeds grinnikt om Puggsy's Little Grunt als hij faceplantingen.

Absoluut niet je typische platformer, maar daarom is het nog steeds de moeite waard om vandaag te spelen. Geef me niet de schuld als je vastloopt op dat ene niveau met de bewegende platforms en de verdwijnende blokken.