Pro Mahjong Tsuwamono op SNES is een van die spellen die er eerst eenvoudig uitziet-gewoon tegels, toch?-maar dan zweten je plotseling over of je die 8-punt weggooit of het vasthoudt voor een potentiële half-flush. De AI -tegenstanders voeren eigenlijk een gevecht op, vooral in de hogere moeilijkheden, en er is iets bevredigend aan de manier waarop de tegels kloppen als je een winnende hand maakt.

Het heeft die klassieke Mahjong -sfeer uit de jaren 90 - geen flitsende gimmicks, alleen schone roosters en scherpe geluidseffecten. Ik herinner me dat ik al vroeg door de CPU werd verwoest totdat ik erachter kwam dat je niet zomaar elke mogelijke hand kunt achtervolgen. Soms moet je vroeg vouwen en verdediging spelen. De muziek is ook vreemd intens voor een tegelspel-zoals je in een samurai-duel met hoge inzet zit, maar met bamboespakken in plaats van zwaarden.

Als je helemaal van Mahjong houdt, is dit een solide tijdcapsule. Geef me gewoon niet de schuld als je drie uur verliest tot "nog een ronde."