Pokémon Ranger is een van die DS-games die de stylus eigenlijk essentieel aanvoelen-geen van die halfbakken touchscreen gimmickry. In plaats van Poké -ballen te gooien, schetst je lussen rond wilde Pokémon met de vangststyler om ze te kalmeren, wat eenvoudig begint maar verrassend intens wordt wanneer een pidgeot besluit dat het liever niet samenwerkt. De hele Ranger -hoek geeft het een andere sfeer dan de hoofdreeks - je verzamelt niet alleen monsters, je leent hun hulp voor puzzels en haalt schaduwrijke stropergroepen.

Al vroeg wordt u in deze chaotische multi-pokémon-achtervolgingen gegooid waar het timen van uw lussen veel meer is dan u zou denken. En ja, het touchscreen neemt een pak slaag - je hebt een schermbeschermer. Het heeft die klassieke charme met DS-tijdperk waar de mechanica de hardware daadwerkelijk rechtvaardigt in plaats van ze alleen maar aan te pakken. Als je je ooit een parkgewelds wilde voelen die problemen oplost door agressief te cirkelende wezens met een stok, is dit jouw spel.