Pokémon Heartgold is eigenlijk de beste manier om Johto opnieuw te bezoeken - het neemt de klassieke goud/zilveren ervaring en poetst het op met soepelere sprites, betere kleuren en dat zoete DS -touchscreen -menu. Je begint met het kiezen van je gebruikelijke starter (Cyndaquil voor altijd, vecht me), maar de echte magie is hoe levend alles voelt. Pokémon volg je rond als kleine vrienden, en de Pokéwalker Gimmick deed me eigenlijk extra ronden lopen om mijn pidgey op te vangen.

Battles voelen snappier aan dan het origineel, en de geremixte soundtrack raakt precies goed. Het is nog steeds dezelfde verslavende lus van slijpen, gymgevechten en schreeuwen tegen de overnevelde Alakazam van je vriend, maar met voldoende tweaks om het fris te laten aanvoelen. Ook, ja, je kunt na de elite vier naar Kanto gaan. Omdat je dat natuurlijk doet.

Als je een DS en zelfs een vage nostalgie voor Pokémon hebt, is dit degene die opnieuw wordt afgespeeld.