Phalanx op SNES is een van die raar charmante shoot -ups die begint met een bizarre dekking - sommige oude kerel die een banjo speelt? Ja, laat je niet voor de gek houden. Als je eenmaal binnen bent, draait het allemaal om het ontwijken van de hel in diepe ruimte met een schip dat net zwaar genoeg aanvoelt om strakke manoeuvres te bevredigen.

De eerste paar niveaus vergemakkelijken je met basale vijandelijke golven, maar dan begint het scherm te vullen met lasers en mijnen, en plotseling ben je zweten. De wapenupgrades zijn solide - boeiende raketten, spreiding schoten - hoewel ik altijd bij de standaard blijf omdat het gewoon goed voelt. En die soundtrack? Pure vroege synth -energie uit de jaren 90.

Het is niet de flashigste schutter op de SNES, maar er is iets met het tempo dat me terugkomt als ik iets eenvoudigs maar straffen wil. Absoluut een verborgen juweeltje als je het genre graaft.