Pete Sampras Tennis over de Genesis is een van die sportgames in het begin van de jaren 90 die op de een of andere manier het gevoel van tennis spijkert zonder dingen te veel ingewikkelder te maken. Je kiest je speler - Sampas is duidelijk de beste, maar ik vond het altijd leuk om rond te rommelen met de underdogs - en spring meteen in wedstrijden waar de balfysica eigenlijk logisch is. Niet alle sportgames uit die tijd hebben dat goed.

De bedieningselementen zijn eenvoudig: de ene knop voor reguliere opnamen, een andere voor LOBS en timing is veel meer dan knoppenpuree. Eerste keer dat ik speelde, bleef ik whiffing -serve whiffing omdat ik niet besefte dat je op het juiste moment moest vasthouden en loslaten. Zodra het klikt, kom je echter in deze verrassend gespannen rally's waar positionering bijna net zo belangrijk is als reflexen.

Het is niet flitsend volgens de normen van vandaag, maar de animatie is soepel voor zijn tijd, en er is iets bevredigend aan hoe de spelers in positie glijden. Als je een Genesis hebt die rondslingert, is het nog steeds een solide manier om een middag te doden.