Pac-Attack is deze rare spin-off van de kleine puzzel waar iemand besloot: "Hé, wat als we Pac-Man met Tetris hebben gemengd?" En op de een of andere manier werkt het helemaal. Je hebt blokken die vanaf de bovenkant van het scherm vallen-sommige met geesten, sommige met Pac-Man zelf-en je moet stapelen en duidelijke lijnen voordat ze zich te hoog opstapelen. De draai? Pac-Man kan door geesten chompen als je ze goed opstelt, wat zich vreemd bevredigend aanvoelt als je het voor elkaar krijgt.

De eerste paar rondes laten je misleiden door te denken dat het eenvoudig is, maar dan pakt de snelheid op, en plotseling ben je verwoest roterende blokken terwijl geesten centimeter dichter bij de bodem. De Genesis -versie heeft die dikke, kleurrijke look die gewoon de jaren 90 schreeuwt, en de muziek heeft die klassieke arcade -sfeer. Het is niet het diepste puzzelspel dat er is, maar er is iets vreemds verslavend aan het kijken naar Pac-man zijn weg door een combo. Als je van retro-dingen houdt of gewoon een andere kijk op de hele Falling-Blocks-formule wilt, is deze een paar rondes waard.