Outlander op SNES is een van die rare, ambitieuze actiegames uit de jaren 90 die je in een tijdhoppende puinhoop van zwaardgevechten, auto-achtervolgingen en post-apocalyptische woestenijen gooit-allemaal in 16-bits glorie. Je begint in een woestijn in een Mad Max-stijl, straalt Raiders met een jachtgeweer, en het volgende dat je weet, je bent zwaardvechtende ridders in het middeleeuwse Europa. De overgangen zijn op de beste manier schokkend.

Het heeft deze vreemde mix van rijecties (waar je auto behandelt als een winkelwagentje op ijs) en side-scrolling gevechten die op de een of andere manier werkt. De eerste keer dat ik speelde, zat ik eeuwenlang vast op een puzzel met een tijdportaal en een verdacht geplaatst vat - richt je uit dat je het gewoon moest opblazen. Klassieke SNES -logica.

Niet liegen, de bedieningselementen zijn even wennen en de moeilijkheidspikes zijn brutaal, maar er is iets vreemds charmants aan de janky ambitie. Als je obscure retro -games graaft die het niet veilig spelen, is dit een reis.