Man, Othello World on SNES neemt me mee terug - dit is de versie die ik uren na school speelde. Je weet hoe het gaat: zwart -witte schijven, die bevredigende klik wanneer je een hele rij omdraait, en dat moment waarop je je te laat realiseert, liet je een hoek wijd open. De AI is hier eigenlijk fatsoenlijk - niet brutaal, maar stiekem genoeg om luie bewegingen te straffen.

Waar ik van hou is hoe schoon het eruit ziet op SNES. Het bord heeft deze lichte glans, zoals echte plastic stukken, en de geluidseffecten zijn stom bevredigend. De eerste keer dat ik speelde, werd ik in vijf minuten verwoest door de medium CPU omdat ik voor flitsende bewegingen ging in plaats van de randen vast te houden. Klassieke fout.

Het is een van die spellen waar je zweert dat je maar één ronde speelt, dan is het plotseling 2 uur 's nachts en je mompelt "nog maar één keer proberen" op het scherm. Perfect voor wanneer u iets eenvoudigs wilt, maar toch uw hersenen moet gebruiken.