Olympic Summer Games Atlanta 96 is een van die klassieke Sega Genesis-sporttitels die op de een of andere manier een knop-stopping voelen als een echt atletisch evenement. Je begint met het kiezen van je land (ik ging altijd met iets obscuurs voor de lol) en duik dan meteen in evenementen zoals het 100m dashboard-waar je duim je zal haten na vijf rondes turbo-speed tikken.

De zwemevenementen zijn raar bevredigend zodra je het ritme naar beneden hebt, en het duiken ... nou, laten we zeggen dat mijn pogingen tot perfecte vorm meestal eindigde in een pixelateerde buikflop. De graphics zijn pure charme uit de jaren 90, met dikke sprites en die overdreven overwinningsanimaties die brons maken als een tragedie.

Multiplayer is echter waar het echt schijnt. Er gaat niets boven het kijken naar je vriend in paniek tijdens het verspringen en de faceplant in het zand. Het is janky op die nostalgische manier, waar de helft van het plezier lacht om hoe belachelijk het nu allemaal voelt. Als je nog steeds een Genesis hebt aangesloten, is dit een solide keuze voor Couch -competitie.