De ambitie van Nobunaga op SNES is een van die spellen die er in het begin eenvoudig uitziet - alleen een kaart van Japan en sommige menu's - maar geef het 10 minuten, en plotseling ben je diep in feodale politiek, in een poging om niet in de rug te worden gestoken door je eigen generaals. Je kiest een clan (ik ga altijd met Oda Nobunaga zelf omdat, nou ja, het is zijn ambitie), en dan draait het allemaal om het beheren van belastingen, het sturen van ninja's naar sabotage rivalen en het bidden van je rijstoogst faalt niet voor de winter.

Het diplomatiesysteem is wreed - zo bij iemand vandaag, en ze zullen je verraden zodra je leger er zwak uitziet. Gevechten zijn schaakachtig, met terrein en troepentypen zijn veel meer dan ruwe cijfers. En ja, het is historisch nauwkeurig tot het punt dat je per ongeluk iets leert over Japan uit de 16e eeuw tussen verpletterende rebellies.

Het is niet voor iedereen-de menu's zijn dicht, en er is geen handhold-maar als je van strategiespellen houdt waar elke beslissing gewicht heeft, blijft deze bij je. Geef me gewoon niet de schuld als je drie uur verliest om een enkele provincie te verenigen.