Nintendogs: Chihuahua & Friends is eigenlijk de reden dat ik nog steeds mijn DS heb. Je begint met het uitkiezen van je pup - ik ging altijd voor de kleine bruine chihuahua met de grote oren - en plotseling poetst je ze, gooi je frisbees en probeert ze niet te smelten wanneer ze hun hoofd naar je kantelen. Het touchscreen maakt het raar echt; Je krabt achter hun oren door de stylus daadwerkelijk te bewegen, en ze zullen er meteen in snuffelen.

Eerst dacht ik dat het alleen maar simulator was, maar er is eigenlijk een verrassend bedrag om te doen. Je kunt deelnemen aan schijfcompetities (mijn hond was verschrikkelijk in het vangen), ze leren blaffen op commando of ze gewoon rond de stadsafhankelijke cadeautjes lopen. Het blaffen wordt oud als je het geluid aan laat, maar het nooit in slaap vallen op het scherm opgerold op het scherm. Het is het soort spel dat je 10 minuten speelt en zich plotseling realiseert dat er een uur voorbij is.

Als je ooit een kleine digitale hond wilde die niet op je schoenen kauwt, is dit nog steeds een van de beste manieren om het te doen.