Weet je nog die oude Nickelodeon -show waar kinderen zichzelf een nepberg zouden opsloegen voor een gloeiend stuk plastic? Ja, dit is de SNES -versie van die glorieuze puinhoop. Je kiest een van die neon-geklede kinderen uit de jaren 90 en wordt onmiddellijk in evenementen gegooid zoals de Aggro-rots-wat veel moeilijker is dan het lijkt wanneer je het controleert met een D-Pad.

De fysica is janky op die klassieke vroege sport-game manier-je personage flops rond wanneer je springt, en de timing op de klimsecties is even wennen. Maar zodra je het ritme naar beneden hebt, is er iets vreemds bevredigend aan het spijkeren van een perfecte ren op de rots terwijl de gedigitaliseerde menigte juicht. Verwacht gewoon niet dat het speelt als een modern spel; De helft van het plezier lacht om hoe belachelijk het allemaal is.

Als je opgroeide met het kijken naar de show, raakt de nostalgie hard. De stem van de omroeper clips, de vreselijke gedigitaliseerde gezichten, zelfs de manier waarop de medailles klinken als je wint - het is allemaal hier. Ik kan nog steeds niet beslissen of de O-cursus eigenlijk moeilijk is of dat de bedieningselementen me de hele tijd gewoon vechten.

Het is niet bepaald een diepe competitieve ervaring, maar voor een explosie van 20 minuten van pure energie uit de jaren 90 doet het het werk. Je zult het geweldig vinden of je afvragen waarom iemand dacht dat dit een goed idee was.