Dit is een van die vroege golfsims die op de een of andere manier de sfeer nageelt om daadwerkelijk op de baan te zijn - zelfs met die blocky Genesis -afbeeldingen. Je begint met het kiezen van je clubs (de 3-hout voelt raar overweldigd) en dan zijn het alleen jij, de wind en die pixelateerde greens die er veel gemakkelijker uitzien dan ze in werkelijkheid zijn.

De fysica is verrassend fatsoenlijk voor zijn tijd - het is te hard en je bal vaart absoluut in het ruwe. Putting is echter brutaal; Hellingen zien er overdreven uit, maar komen op de een of andere manier overeen met een echte pauze als je knijpt. Ook geen idee waarom het "No Hatou" in de titel is - nog steeds niet ontdekt.

Als je van retro -sportspellen houdt, heeft deze die "nog een ronde" haak, vooral als je eindelijk een lange putt vastspijkt. Gooi je controller gewoon niet als de wind de laatste seconde verandert.