NHL '98 over de Sega Genesis is die perfecte mix van arcade-y hockeychaos en net genoeg realisme om je het gevoel te geven dat je daadwerkelijk speelt. Het eerste wat je opvalt, is hoe soepel het schaatsen voelt - spelers glijden over het ijs met dit bevredigende gewicht en het controleren van iemand in de boards wordt nooit oud. De pixelateerde menigten en die klassieke orgelmuziek? Pure nostalgie.

Het is niet super diep strategisch, maar dat is een soort charme. Je kiest een team (uiteraard ga ik voor de rode vleugels), stamp een aantal knoppen voor slapshots, en plotseling zit je in een vechtpartij omdat de AI na het fluitje raar agressief wordt. De bedieningselementen zijn eenvoudig genoeg dat je er meteen in kunt springen, maar er is een verrassende hoeveelheid kleine bewegingen - sfeerschoten, Dekes - die er eigenlijk toe doen als je het verleden verdediging wilt breken.

Eerlijk gezegd is het beste deel hoe snel de spellen zijn. Geen eindeloze menu's of tussenfilmpjes, gewoon rechtstreeks naar de actie. Je verliest uren aan "nog maar één wedstrijd." Houd nog steeds stand als je van die old-school sportspel-sfeer houdt.