Sega Genesis'teki NHL '98, arcade-y hokey kaosunun mükemmel bir karışımı ve sizi gerçekten oynuyormuş gibi hissettirecek kadar gerçekçilik. Fark ettiğiniz ilk şey, patenin ne kadar pürüzsüz hissettiğidir - oyuncular bu tatmin edici ağırlıkla buz boyunca kayar ve birisini tahtalara kontrol etmek asla eskimez. Pikselli kalabalıklar ve o klasik organ müziği? Saf Nostalji.

Süper derin strateji açısından değil, ama bu bir tür cazibe. Bir takım seçiyorsunuz (açıkçası kırmızı kanatlar için gidiyorum), tokatlar için bazı düğmeleri eziyor ve aniden kavgaya giriyorsunuz çünkü AI düdükten sonra garip bir şekilde agresif oluyor. Kontroller, hemen atlayabileceğiniz kadar basit, ancak geçmiş savunmayı kırmak istiyorsanız, aslında önemli miktarda küçük hareket - perden çekimler, Dekes - var.

Dürüst olmak gerekirse, en iyi yanı oyunların ne kadar hızlı olduğu. Sonsuz menüler veya kesme ekseni yok, sadece doğrudan eyleme. "Sadece bir maç daha" için saatler kaybedeceksiniz. O eski okul spor oyunu vibe içindeyseniz hala devam ediyor.