Mystic Quest on Game Boy is een van die RPG's die gewoon goed aanvoelt -eenvoudig maar bevredigend, met die perfecte balans tussen verkenning en turn-based restjes. Je begint met een basiszwaard en wat vage profetie over het redden van de wereld, en binnen enkele minuten stak je rond grotten, word je in een hinderlaag gelokt door gigantische vleermuizen en zoek je uit welke drankjes je goud waard zijn (hint: koop altijd de tegengif).

De puzzels zijn geen hersenmelters, maar ze zijn slim genoeg om je te laten pauzeren-zoals het duwen van blokken om gaten te overbruggen of te onthouden welke NPC het geheime pad noemde. En de muziek? Absolute 8-bit knallers. Het slagthema loopt nog steeds vast in mijn hoofd.

Het is niet de diepste RPG die er is, maar er is iets gezellig aan hoe eenvoudig het is. Geen eindeloos slijpen, geen ingewikkelde vaardigheidsbomen - alleen jij, een gestaag groeiend feest en een wereld die langzaam opent als je nieuwe uitrusting vindt. Perfect voor korte sessies of een luie middag.