Mortal Kombat op het Genesis was de eerste keer dat ik een spel zag dat er eigenlijk uitzag als echte mensen die de hel uit elkaar sloegen. De gedigitaliseerde sprites waren janky volgens de normen van vandaag, maar toen zag Scorpion's speer in iemands borst scheuren. En het bloed - zo veel bloed. De Genesis -versie had de gore een beetje afgezwakt in vergelijking met de arcade, maar je zou het kunnen ontgrendelen met die beruchte bloedcode.

Wat me echt bijhield, waren de dodelijke slachtoffers. De input verpesten de helft van de tijd en vervolgens eindelijk de wervelkolom van Sub-Zero nagelaten terwijl mijn vrienden hun verstand verloren. De bedieningselementen waren stijf vergeleken met Street Fighter, maar dat zorgde er nogal voor dat elke punch zwaarder aanvoelde. Ik kan nog steeds niet "afmaken" horen zonder flashbacks te krijgen.