Mortal Kombat 3 op SNES is nog steeds een van de ruwste vechtspellen die er zijn-zelfs als het bloed is afgezwakt tot dat rare grijze zweet in de 16-bits versie. Je kiest je jager (ik ga altijd terug naar Sub-Zero), en binnen enkele seconden ben je iemand in een put van spikes of trek je die belachelijke schorpioen speerplaats.

Het rooster is gestapeld met klassiekers, hoewel sommige van de nieuwe personages zoals Kabal een beetje misplaatst voelen. De bedieningselementen zijn strak, maar veel succes met het spijkeren van dodelijke slachtoffers zonder spiekbriefje - de helft van de ingangen voelt alsof je een geheime code probeert op te lossen. Toch gaat er niets boven de tevredenheid om eindelijk de zure spit van Reptile na het stampen van knoppen voor veel te lang af te trekken.

Het is brutaal, belachelijk en houdt op de een of andere manier nog steeds stand na al die jaren. Geef me gewoon niet de schuld als je de tijd in de versus modus verliest.