Moon Ranger is een van die NES -spellen die je meteen met zijn wilde uitgangspunt haakt. Aliens plantten een doomsday -machine op de maan, en natuurlijk is het aan jou - een enkele eenzame ruimtekanier - om ze te stoppen voordat de aarde wordt omgezet in kosmisch schroot. Het intro -scherm verkoopt het perfect: die gloeiende maan barst plotseling open om een enorm buitenaards oorlogsschip eronder te onthullen. Rillingen.

Het klassieke run-and-gun van de gameplay, maar met een coole wending-je stuitert het ene moment rond lage zwaartekrachten maankraters en duik het volgende in de lef van het buitenaardse schip. Het eerste niveau gooit deze rare krab -robots naar je die zich in kleinere bots splitsen wanneer je ze schiet. Het kostte me een paar doden om te beseffen dat je je sprongen precies goed moet doen, anders raakt je zwerm. Soundtracks zijn alle griezelige synths die de maan op een goede manier eenzaam laten voelen.

Het is moeilijk, maar niet goedkoop - elk spel voelt als je fout, waardoor je het gewoon opnieuw wilt proberen. Die laatste baas haasten zich in de buitenaardse kern? Brutaal, maar zo bevredigend als je het eindelijk barst.