Micro -machines op de Sega Genesis zijn een van die spellen die gewoon anders aanvoelen - je racet kleine auto's op tafelbladen, badkuipen, zelfs ontbijttafels met graanbakken als obstakels. Het bovenaanzicht maakt het op de beste manier chaotisch, vooral als je nauwelijks langs een potlood knijpt of een rollend marmer ontwijkt.

In eerste instantie duren de bedieningselementen een seconde om te klikken - je glijdt rond hoeken alsof je op ijs bent, maar zodra het klikt, is het weven van keukengerei op volle snelheid vreemd bevredigend. De modus met twee spelers is echter waar het echt schijnt. Er gaat niets boven het duwen van je vriend in een pool van melk of kijken hoe ze worden weggevaagd op een liniaalbrug.

Het is eenvoudig, belachelijk en houdt nog steeds stand als je van die old-school, no-frills racen sfeer houdt. Geef me niet de schuld als je alledaagse objecten begint te zien als potentiële racebanen.