Oké, dus stel je dit voor: je bent Michael Jackson in een sprankelend jasje, moonwalking door neon-verlichte straten rechtstreeks uit een muziekvideo. Dat is Moonwalker over Genesis. Het eerste niveau laat je vallen in de "soepele criminele" steegje, en ja - je vecht door te dansen. Vijanden bevriezen gewoon wanneer u een beweging kapot maakt, wat op de best mogelijke manier belachelijk aanvoelt.

De bedieningselementen duren een seconde om te klikken - houd vast en tik op een knop naar Moonwalk, wat raar bevredigend is zodra je het hebt. Sommige niveaus veranderen in deze top-down shooter-secties waar je magische orbs gooit (want waarom niet?), En anderen heb je kinderen gered in kasten of onder tafels. Het hele ding sijpelt die MJ-sfeer uit de jaren 80 uit, tot aan de gedigitaliseerde "Hee-hee!" Geluidseffecten.

Het is janky volgens moderne normen, maar de soundtrack slaat (uiteraard), en er is niets anders zoals het. Je houdt van de absurditeit of stuitert hard af. Ik neurde nog steeds "Beat It" elke keer als ik het fabrieksniveau speel.