Megalit is een van die rare game -games die op de een of andere manier bij je blijft. Op het eerste gezicht is het gewoon weer een pixelated avontuur, maar er is iets vreemds bevredigend aan de manier waarop het speelt - zoals de ontwikkelaars die in meer nadenken kregen dan je zou verwachten van een cartridge die zo oud is.

Je begint in deze blokachtige wereld waar alles in een rigide raster beweegt, bijna als een puzzelspel dat zich voordoet als een Action RPG. De bedieningselementen duren een minuut om te klikken (geen diagonale beweging, natuurlijk), maar zodra ze dat doen, begin je op te merken hoe slim het niveauontwerp is. Verborgen schakelaars, vijanden die je dwingen om na te denken voordat je knoppen stampt, en deze raar charmante chiptune -tracks die vastzitten in je hoofd.

Het is niet perfect - sommige van de latere niveaus voelen alsof ze zijn ontworpen door een sadist - maar dat hoort bij de charme. Als je een zwak hebt voor games die je hand niet vasthouden, is deze de moeite waard om de oude game -jongen af te stoffen.