Megalit یکی از آن بازی های عجیب و غریب Game Boy است که به نوعی با شما می چسبد. در نگاه اول ، این فقط یک ماجراجویی پیکسلی دیگر است ، اما چیزی عجیب و غریب در مورد نحوه بازی کردن وجود دارد - مانند Devs که بیشتر از آنچه انتظار دارید از کارتریج این قدیمی انتظار داشته باشید.

شما در این دنیای مسدود شروع می کنید که همه چیز در یک شبکه سفت و سخت حرکت می کند ، تقریباً مانند یک بازی پازل که وانمود می کند یک RPG اکشن است. کنترل ها یک دقیقه طول می کشد تا کلیک کند (بدون حرکت مورب ، به دلیل البته) ، اما پس از انجام این کار ، شما شروع به توجه می کنید که طراحی سطح چقدر هوشمندانه است. سوئیچ های پنهان ، دشمنانی که شما را وادار به فکر کردن قبل از ضربات دکمه ها می کنند ، و این آهنگ های عجیب و غریب Chiptune که در سر شما گیر می کنند.

این عالی نیست - برخی از سطوح بعدی احساس می کنند که توسط یک سادیست طراحی شده اند - اما این بخشی از جذابیت است. اگر برای بازی هایی که دست شما را نگه نمی دارند ، یک نقطه نرم دارید ، این ارزش است که ارزش گرد و غبار Game Game Boy را برای آن دارد.