Man, Mega Games 3 is als het vinden van een tijdcapsule uit de Sega Genesis -dagen - drie absolute knallers in één kar. Je hebt Sonic (uiteraard), straten van woede (nog steeds een van de beste beat 'em ups ooit), en kolommen (die eenvoudig klinkt totdat je om 2 uur' s ochtends over edelstenen zweten).

Wat wild is, is hoe verschillend ze allemaal voelen-het ene moment dat je door Green Hill Zone schiet, de volgende keer dat je goons in een neon-verlichte steeg ponst. De pixelkunst en chiptunes houden schokkend goed op, hoewel ik de straten van Rage's soundtrack zal toegeven dat nog steeds moeilijker is dan waar hij recht op heeft.

Als je het 16-bits tijdperk hebt gemist, is dit eigenlijk gamegeschiedenis in een cartridge. Geef me gewoon niet de schuld als je het Sonic -thema dagenlang begint te neuriën.