Mary Shelley's Frankenstein op SNES is een van die rare gelicentieerde games uit de jaren 90 die probeerden te rijden op de coattails van de film - behalve dat het nauwelijks lijkt op de film. Je speelt als het monster van Frankenstein, die door sombere dorpen en kastelen slingert, spullen met je freakish kracht kapot maken. De bedieningselementen voelen een beetje stijf aan, zoals de gewrichten van het monster nodig hebben, maar er is iets vreemds bevredigend aan het gooien van vijanden in spikes of het afbreken van deuren.

Het heeft die klassieke side-scrolling beat 'em up sfeer, maar met een gotische horrorwending-torch-verlichte gangen, boze mobs met hooivorken en een soundtrack die klinkt als een achtervolgd orgaanrecital. De Sega CD -versie die later met Dracula is gebundeld, heeft misschien betere tussenfilmpjes, maar de SNES One heeft zijn eigen janky charme. Geen meesterwerk, maar als je rare retro-film-tie-ins graaft, is het een leuke nieuwsgierigheid.