Mahjong Sengoku Monogatari is een van die raar specifieke SNES-edelstenen-een volledig Mahjong-spel gewikkeld in een samurai-tijdperk. Op het eerste gezicht lijkt het op elk ander spel met de tegel, maar dan merk je de kleine details op: de feodale Japanse esthetiek, de manier waarop de tegels kloppen wanneer je ze schuift, en het feit dat elke tegenstander een overdramatische krijgsheer is die je bewegingen beoordeelt.

Het is verrassend diep voor een Mahjong Sim uit de jaren '90. De AI richt eigenlijk een gevecht op, en er is een raar bevredigende spanning als je een tegel verwijderd bent van een winnende hand, terwijl een paar schuifelende Daimyo over de tafel je beste stukken blijft stelen. De muziek is allemaal Shamisen en Taiko-drums, waardoor je gehyped bent of je het gevoel geeft dat je in een gespannen Kabuki-spel bent-geen tussendoor.

Als je van Mahjong houdt, is het een solide tijdcapsule met persoonlijkheid. Als je dat niet bent, nou ... hebben de krijgsheren tenminste hilarische gezichtsuitdrukkingen wanneer ze verliezen.