Musha on the Genesis is een van die shooters die gewoon goed aanvoelt -alsof de ontwikkelaars alles geweldig aan het genre namen en het naar 11 hebben gedraaid. Je bestuurt deze gladde mech met wapens die evolueren als je power-ups grijpt, en zodra je begint te blazen, vult het scherm met kogels, explosies en neon chaos. Het eerste niveau misleidt je om te denken dat het beheersbaar is, dan ben je plotseling een baas ontwijken die de helft van het scherm inneemt terwijl synth-rock op de achtergrond flastelt.

Wat me echt bijhoudt, is hoe strak de bedieningselementen zijn - je mech beweegt precies hoe je wilt, wat cruciaal is als alles je probeert te doden. En die soundtrack? Pure cyber-energie uit de late jaren '80. Het is het soort spel waarin je een podium opnieuw zult proberen om de muziek weer te horen. Als je een Genesis en zelfs een voorbijgaande interesse in shooters hebt, is deze niet onderhandelbaar.