Genesis'teki Musha, doğru hissettiren atıcılardan biri-Devs gibi her şeyi tür hakkında harika bir şey aldı ve 11'e kranklıyorsunuz. Bu kaygan mekanizmayı güçlendirmeler alırken gelişen silahlarla pilotluk yapıyorsunuz ve ikincisi patlamaya başladığınızda, ekran mermiler, patlamalar ve neon chaos ile dolduruyor. İlk seviye sizi yönetilebilir olduğunu düşünmeye kandırır, sonra aniden synth-rock arka planda blarken ekranın yarısını alan bir patrondan kaçarsınız.

Benimle gerçekten yapışan şey, kontrollerin ne kadar sıkı olduğudur - Mech'in tam olarak nasıl istediğinizi hareket ettirir, bu da her şey sizi öldürmeye çalışırken çok önemlidir. Ve bu film müziği? Saf geç-80'lerin siber enerjisi. Sadece müziği tekrar duymak için bir sahneyi yeniden deneyeceğiniz türden bir oyun. Bir doğuştan ve hatta atıcılara geçen bir ilginiz varsa, bu pazarlık yapılmaz.